نحوه تست تانژانت دلتا ترانس

تست تانژانت دلتا یکی از تست های ترانس است و بعنوان یکی از شاخص های اندازه گیری ضریب قدرت عایقی

سیم پیچ تلقی می شود. هدف ازتست تانژانت دلتا تایید رفتار عایق پس از اشباع می باشد. یکنواختی ساخت تا

حدی با اندازه گیری تانژانت تلفات دی الکتریک که تابعی از ولتاژ می باشد ، مورد قضاوت قرار می گیرد. اندازه گیری

و ثبت این پارامتر بویژه در طول دوره بهره برداری می تواند در مطالعه و تحلیل وضعیت عایقی سیم پیچ بسیار کمک

کننده و سودمند باشد.

برای پی بردن به سیستم عایقی می توان مشخصات ذیل را ارزیابی کرد :

۱- تلفات تانژانت دلتا پایین در پایین ترین بازه ولتاژ ( ۰٫۲Un) نشان دهنده میزان بالای متوسط پیوستگی مولکولی در

پیوندها است.

۲- بزرگی دلتای تانژانت ( Δ tan δ) توسط افزایش ولتاژ رخ می دهد که اغلب نشانه وجود فضای خالی در عایق می

باشد.

تعاریف تلفات تانژانت (tan δ) : تلفات تانژانت تابعی از ولتاژ اعمالی می باشد که tan δ اغلب برای تعیین ویژگی

ضریب پراکندگی و ضریب دی الکتریک استفاده می شود.

دلتای tan δ ) Δ tanδ ) : از حداکثر اختلاف بین تلفات تانژانت اندازه گیری شده ، در دو بازه پشت سر هم تعیین می

شود، فواصل ولتاژ اعمالی معمولا ۲ ولتاژ نامی می باشد.

اندازه گیری و ثبت این پارامتر بویژه در طول دوره بهره برداری می تواند در مطالعه و تحلیل وضعیت عایقی سیم پیچ

بسیار کمک کننده و سودمند باشد. این تست روی هریک از فاز‌ها بصورت جداگانه انجام می شود. در این حالت ۲

فاز دیگر به هم متصل و زمین می شوند. ولتاژ اعمالی به فاز مورد آزمایش تا ۱٫۴Un بالا برده می شود و به مدت ۱

دقیقه در این سطح باقی می ماند. (در صورت بروز کرونا این سطح ولتاژ به ۱٫۲Un یا ۱Un کاهش داده می شود)

بعنوان گام بعدی ولتاژ تا سطح ۰٫۲Un کاهش داده می شود. از این نقطه به بعد تانژانت دلتا و کاپاسیتانس با

گام‌های ۰٫۲Un اندازه گیری و ثبت می شود. این روند تا زمانیکه سطح ولتاژ مجددا به مقدار ۱٫۴Un برسد، ادامه پیدا

می کند.