آزمون های سیم و کابل
تجهیزات آزمایشگاه سیم و کابل / اسلایسر
در استاندارد ۱-۱-۵۵۲۵ روش های آزمون عمومی برای مواد عایق و روکش، جهت آماده سازی آزمونه در آزمون های تعیین ویژگی های مکانیکی آمده است که :
محاسبه سطح مقطع نمونه دمبل فرم و لوله ای سیم و کابل
قطعات عایق باید به گونه ای سائیده یا بریده شوند که دارای دو سطح صاف و یکنواخت شوند و ضمناً باید از حرارت دادن بیش از اندازه جلوگیری شود. در مورد عایق پلی اتیلن PE و پلی پروپیلن PP فقط برش بدون سایش باید به کار رود.
اندازه گیری ضخامت عایق سیم و کابل
پس از سایش یا برش ( شامل برداشتن دندانه ها ) ، ضخامت قطعات نباید کمتر از ۰٫۸ میلی متر و بیش تر از ۲ میلی متر باشد . چنانچه ضخامت ۰٫۸ میلی متر را نتوان از نمونه اصلی به دست آورد ، حداقل ضخامت ۰٫۶ میلی متر مجاز است.
آزمون های سیم و کابل
جهت تهیه آزمونه درست برای صحت نتایج آزمون سیم و کابل و تهیه آزمونه ها با ضخامت یکنواخت بدون تغییر ماهیت مواد پلیمری (سمباده زدن دستی یا برقی ماهیت مواد پلیمری را تغییر می دهد) از دستگاه اسلایسر استفاده می شود.
آزمون مقاومت عایق و روکش در برابر ترک خوردگی
اصول کار دستگاه اسلایسر برای تهیه آزمونه ها :
راهنمای شکل فوق :
A = غلتکی از جنس فولاد با شیار جزئی
B = غلتکی از جنس فولاد با یک حلقه لاستیکی
C = قطعه (آزمونه)
D = تیغه
E = نوار با ضخامت مورد قبول برای آزمونه
F = نوار زائد
دو غلتک A و B موجب حرکت قطعه C در برابر تیغه تیز ثابت یا متحرک می شوند و دو نوار طولی E و F را بر روی قطعه (آزمونه) ایجاد می کنند.
سیم و کابل – آزمایشگاه سیم و کابل – آزمون خمش در سرما
سیم و کابل – آزمایشگاه سیم و کابل – آزمون ضربه در سرما
توجه : در صورت لزوم با گزینش مواد و تغییر وضعیت دستگاه ( تیزی تیغه ) می توان ضخامت نوار F را به میزان ۰٫۱ میلی متر محدود نمود . زمانی که قطعه C دارای نشانه هایی از پارگی یا خراشیدگی ( که ممکن است منجر به پارگی نابهنگام شود ) باشد ، توصیه می شود که نوار زائد F از دو قسمت بریده و برداشته شود .
ابتدا یک تکه از آزمونه مانند شکل بالا را که می خواهیم دمبل فرم را از آن تهیه کنیم را برش زده و آماده می کنیم.
هر آزمونه باید از یک برش نازک تهیه شده و این برش باید در راستای صفحه عمود بر محور طولی کابل بریده شود .
مطابق شکل بالا آزمونه های دمبل شکل باید از قسمت داخلی روکش و پس از برداشتن لایه سطح داخلی انجام شود.
با برداشتن هر بار از لایه داخلی نمونه، پیچ های بالای دستگاه را می بندیم تا لایه بعدی را برداریم، این کار را چندین بار انجام می دهیم تا اینکه به ضخامت مد نظر برسیم.
بهتر است لایه برداری در چند مرحله انجام شود تا در نهایت نمونه صاف و بدون پارگی داشته باشیم.