الزامات طراحی و ساخت کابل خودنگهدار
مشخّصات عمومی
الف- نوع کابل: کابل خودنگهدار (ABC) این استاندارد دارای رشتۀ نُول و نگهدارندۀ مشترکِ روکشدار برای نصب ثابت هوایی با ولتاژ نامی (۱٫۲)kV ۰٫۶/۱ است.
ب- اسامی و طبقه بندی کابل های خودنگهدار سه فاز و تکفاز بر اساس تعداد رشتۀ تشکیل دهنده به شرح زیر است:
− کابل خودنگهدار پنج رشته: سه رشته فاز، یک رشته روشناییِ معابر و یک رشته نُول نگهدارنده.
− کابل خودنگهدار سه رشته: یک رشته فاز، یک رشته روشنایی معابر و یک رشته نُول نگهدارنده (مخصوص شبکۀ روشنایی معابر مستقل).
− کابل خودنگهدار دو رشته: یک رشته فاز و یک رشته نُول (مخصوص کابل سرویس رسانی به مشترکین و تغذیۀ تک فاز)ترتیب نگارش سطح مقطع رشته ها در نوع سه فاز پنج رشته به شرح زیر است:
ترتیب نگارش سطح مقطع رشته ها در نوع تک فازِ سه رشته به شرح زیر است:
نوع تک فاز دو رشته: (سطح مقطع نامی کابل) A×۲
اضافه کردن رشتۀ دوّم روشنایی معابر یا حذف هرگونه رشتۀ روشنایی حسب سفارش خریدار بلامانع است. اضافه کردن رشته های مورد نظر برای کنترل از راه دور یا تغذیه های کمکی به مجموعۀ دسته شدۀ کابل جزو این استاندارد نیست. این موارد بایستی بر اساس مقادیر مشخّصات الکتریکی و مکانیکی توافق شده بین خریدار و تولیدکننده انجام پذیرد.
مقاطع نامی کابل های خودنگهدار فشار ضعیف این استاندارد برای انواع سه فاز (پنج رشته) و تک فاز (دو و سه رشته) بر حسب میلیمتر مربّع به شرح زیر است. سطح مقطع واقعی هادی نُول نگهدارنده با مقطع نامیِ ۵۰ معادل ۵۴٫۶ میلی متر مربّع است.
سه فاز (پنج رشته):
۳×۳۵+۱۶+۵۰
۳×۵۰+۱۶+۵۰
+۷۰ * ۳×۷۰+۱۶
۳×۹۵+۲۵+۷۰
۳×۱۲۰+۲۵+۷۰
تک فاز (سه رشته):
۱×۱۶+۱۶+۳۵
۱×۲۵+۱۶+۳۵
۱×۳۵+۱۶+۵۰
تک فاز (دو رشته):
۲×۱۶
۲×۲۵
رشته های فاز، روشنایی و اضافی باید حول رشتۀ نُول نگهدارنده تابیده شده باشند. نسبت طول تاب رشته های کابل به قطر کابلِ تکمیل شده باید بین ۲۰ تا ۲۶ باشد. جهت تاب مجموعه کابل، راست گرد است.
* حسب سفارش، در این مورد، سطح مقطع هادی روشنایی می تواند ۲۵ میلیمتر مربّع باشد.
هادی ها
هادی های رشته های فاز و روشنایی از نوع چند رشت ۀ تابیده و فشردۀ گرد (کلاس ۲) و از جنس ۹۹ درصد است که استحکام کششی سیم های کشیده شدۀ / با حداقل خلوص ۵ EC 1350 H12-O آلومینیوم ۲۰۵ است. مقاومت ویژۀ الکتریکی هادی رشته های فاز و روشنایی در N/mm 125 تا ۲ N/mm آن بین ۲ ۲۸/۲۶۴ است. تعداد رشته های هادی های فاز و روشنایی برای مقاطع تا ۵۰ nΩ.m 20 حداکثر °C دمای میلیمتر مربّع، ۷ تایی و برای مقاطع بالاتر، ۱۹ تایی است.
هادیِ رشتۀ نُول نگهدارنده، از نوع هفت رشتۀ تابیده و غیر فشردۀ گرد (کلاس ۲) و از جنس آلومینیوم است . مقاومت ویژ ۀ BS EN از استاندارد ۵۰۱۸۳ AL آلیاژی منیزیوم سیلیسیوم ۶۱۰۱ معادل گرید ۳۳۲/۵۳۰ و استحکام کششی رشته ها قبل از nΩ.m 20 حداکثر °C رشته های هادی نُول نگهدارنده در دمای ۳ درصد است . / ۲۹۵ است. ازدیاد طول نسبی رشته ها بعد از شکست حداقل ۵ N/mm تابیده شدن حداقل ۲۲۳ و مدول الاستیسیتۀ آنMPa ۶۸۰۰۰ است. در مزاحل تولید هیچ گونه جوش یا اتصالی در رشته های تشکیل دهندۀ هادی نُول ضریب انبساط حرارتی خطی رشته های هادی نُول نگهدارنده ۱۶۸۰۰۰ است. در مزاحل تولید هیچ گونه جوش یا اتصالی در رشته های تشکیل دهندۀ هادی نُ ول MPa نگهدارنده بعد از کشش نهایی رشته های مذکور مجاز نیست. نسبت طول تاب لایۀ بیرونی هادی رشتۀ نُول نگهدارنده به قطر بیرونی این هادی نباید بزرگ تر از ۲۰ باشد.
جهت تاب لایۀ بیرونی هادی در تمام رشته ه ای کابل خودنگهدار ، چپ گرد است . سطح بیرونی هادی های فاز و روشنایی باید به صورت فشرده Compact و صاف باشد.
عایق
براساس استاندارد حاضر، عایق کابل خودنگهدار عبارت از مواد گرما سختی ۱ است که بر پایۀ پلی اتیلن شبکه ای طبق تعریف ارائه شده در قسمت های ۱ و ۶ مرجع ۱ از مراجع اصلی، مربوط به کابل نوع ) TIX- شده از نوع ۵ است. (Carbon black 6) و به رنگ سیاه (محتوی E 2 خورشید و کشش و سایش مقاوم باشد . (UV) عایق باید در مقابل عوامل جوّی و نور م اوراء بنفش
مشخصات عایق مورد بحث در جدول ۳ آمده است. عایق به روش اکستروژن بر روی هادی کشیده م یشود.
معیارهای ضخامت میانگین و حداقل ضخامت نقطه ای عایقِ اکسترودِ پیوسته در جدول های ۱ و ۲ (فایل دانلود)آمده است
