گزارشی از شرایط هجدهمین نمایشگاه بین المللی صنعت برق
هجدهمین نمایشگاه بین المللی صنعت برق ایران این روزها در حال برگزاری است، نمایشگاهی که تبلور رونق اقتصادی این صنعت است در دو روز ابتدایی برگزاری نمایشگاه در مقایسه با سالهای گذشته با استقبال کمتری مواجه شد.
چنانکه پیش بینی میشد به دلیل شرایط اقتصادی خاص کشور، فضای کسب و کار به ویژه در بخش خصوصی در بدترین وضعیت خود قرار دارد و تداوم این وضعیت شرکتهای زیادی را دچار چالشهای عمدهای خواهد کرد.
روز سوم نمایشگاه شرایط بهتری دارد و با اینکه تنها یک روز دیگر تا پایان این رویداد اقتصادی فرصت هست، خیلی از فعالان بخش خصوصی و دولتی از آن بازدید نکرده اند که البته ممکن است طی امروز تا فردا این بازدیدها صورت گیرد.
امسال مادرتخصصی تولید نیروی برق حرارتی بین دستگاههای اجرایی دولتی فعالتر بود و از همه نیروگاههای تحت مدیریت خود خواسته بود که نمایندگانی برای پاسخ گویی به مراجعه کنندهها در کانترهای مخصوص هر نیروگاه مسقر نمانید.
توانیر و شرکتهای توزیع و برق منطقهای زیرمجموعه در نمایشگاه غرفهای نداشتند و سازمان انرژیهای تجدیدپذیر و بهره وری انرژی ایران هم ترجیح داد در نمایشگاه تخصصی خودش در اسفندماه حضور یابد.
شرکت مدیریت شبکه برق ایران دیگر نهاد دولتی صنعت برق است که در نمایشگاه حضور داشت. امسال بسیج مهندسین وزارت نیرو هم با غرفه بزرگی در نمایشگاه حضور دارد که بیشتر به فرهنگ سازی در بخش مدیریت مصرف پرداخته و فعالیتهای انها در کمک به وزارت نیرو معرفی میشد. آب نیرو هم مثل سالهای گذشته با سدهای برق آبی خود در نمایشگاه به ارائه توضیحات میپردازد.
در بخش تجدیدپذیرها تنها سه شرکت که صرفا فعالیتشان در حوزه نیروگاههای خورشیدی بود حضور داشتند و چند شرکت هم علاوه بر دیگر فعالیت ها، کمی هم به حوزه تجدیدپذیرها ورود کرده بودند.
امسال هیچ کدام از انجمنهای علمی حوزه صنعت برق در نمایشگاه حاضر نشدند و نتوانستند از فرصت نمایشگاه استفاده نمایند.
سندیکای صنعت برق، انجمن تولیدکنندگان تابلو برق از جمله تشکلهای صنفی فعال در نمایشگاه بودند که تلاش میکردند فعالیتهای انجام شده خود را اطلاع رسانی نمایند.
از لحاظ غرفه سازی، شرکتهای سیم و کابل و روشنایی مثل سالهای گذشته گوی رقابت را از دیگران ربوده بودند و هزینههای قابل توجهی برای برپایی غرفههای اختصاصی خود داشتند.
امسال در مقایسه با سالهای گذشته از گیفتهای اختصاصی و هدایای تبلیغاتی خبری نیست و به سختی میتوان شرکتی را پیدا کرد که برای این جور تبلیغات هزینه کرده باشد طوری که حتی خودکارهای تبلیغاتی هم به مراجعه کنندگان داده نمیشود.
هزینههای بالای چاپ هم از ریخت و پاش کاغذ و بروشورهای تبلیغاتی جلوگیری کرده و شرکت کنندههای در نمایشگاه در این زمینه ولخرجی نکرده اند. بساط پذیراییهای همیشگی هم جمع شده است، ولی با این وجود مثل هر سال عدهای از مراجعه کنندههای غیرتخصصی بیشترین مخاطبان این حوزه هستند.
پارکینگ نمایشگاه امسال رایگان شده است، ولی ورودی نمایشگاه مثل سال گذشته ۲۰۰۰ تومان برای هر بازدید کننده است. رادیو نمایشگاه هم مستمرا تبلیغات رادیویی را در فضای باز اطلاع رسانی میکند که البته به نظر نمیرسد چندان تاثیری داشته باشد.
تعداد غرفههای فضای باز هم نسبت به سال گذشته کمتر شده است و سردی هوا نیز موجب شده تا بازدیدکنندگان بیشتر در فضای سالنها حضور داشته باشند.
بیلبوردهای تبلیغاتی ورودی نمایشگاه به چند شرکت خاص تعلق دارد و اغلب شرکت کنندهها تبلیغات دیگری ندارند. فضای عمومی شرکت کنندهها به دلیل شرایط نامشخص این روزهای اقتصادی مملکت، روشن نیست و حتی خیلی از آنها حاضر به دادن قیمت محصولات خود در نمایشگاه نیستند.
جای خالی نشستهای علمی-تخصصی احساس میشود. کارگاههای اموزشی که میتواند در حوزه بیزینسی تعرف شده و به بالا بردن توان فنی شرکتها کمک نماید. تشکلهای صنفی میتوانستند با برگزاری کارگاههای تخصصی در این زمینه فعالیت بهتری داشته باشند.