این اردوی قبل از بازی با ترینیداد و توباگو شاید محقرترین اردوی همه ۷ ساله اخیر تیم ملی است.
تیم ملی البته اردوی بی پول و بی امکانات در این سال های گذشته داشته اما در میان شان شاید پر استرسترین‌شان همین اردو باشد.
دعوای بزرگ سیاسی بالادستی میان فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش چنان پیچیده شده است که دیگر کسی نمی داند چه اتفاقی می افتد. اینکه تاج می ماند یا می رود!
در این شرایط و در شرایطی که حاشیه‌های دعوای بزرگ پرسپولیس و تیم ملی حالا روی محبوبیت تیم ملی اثر گذاشته و بقدری قوت گرفته است که تیم ملی به قول اعضای کادرفنی اش از دسترس خارج شده است.
آنها که ماه‌هاست پول نگرفته اند. ملی پوشانی که ماه‌هاست پاداش های اردوهایشان عقب افتاده و بعد جام جهانی هم در دل دعواهای کی‌روش برانکو هیچ کس یادشان نماند از زحمت‌هایشان تجلیل کند غیر از مسئولان عالیرتبه ایران، فقط به یک چیز فکر می کنند. آنها که هدفشان قهرمانی در جام ملتهاست و رهایی از این مخمصه ریزش محبوبیت، تصمیم گرفته اند به سکوت رادیویی تا ته این اردو.
اینکه اقلا چیزی نگویند تا قربانی دعوای وزارت و فدراسیون نشوند. آنها نمی خواهند بهانه‌ای باشند در دست دو طرف دعوای قدرت در فدراسیون فوتبال.
ساکت شدند و از دسترس خارج رفتهاند تا وسط این خشم دوطرفه نباشند.
اگرچه همین حالا برای اردوی پایانیشان از بیپولی نتوانسته بودند حریف پیدا کنند و شرایط اردویی قبل جام ملتها برایشان ایجاد نشد که بتوانند در دبی و باشگاه ایرانیان اردو بزنند و حالا به لطف فدراسیون قطر که اردوی نهاییشان را در اسپایر میزبانی می کند و بازی دوستانهشان با ونزوئلا را هم آنها پولش را می دهند از ماندن بدون بازی رهایی یافتند.در این شرایط و درحالی که فکر می کردند قرار است با بودجه ۶میلیون دلاری برای قهرمانی جام ملتهای آسیا آماده شوند حالا با کمترین پولی در کمپ تیم‌های ملی روزگار می گذرانند.
اردویی که فرصتی است برایشان تا درها را روی حاشیه ها ببندند و سکوت اختیار کنند. کاملا بسته اقلا تا پایان این بازه ده روزه و بعد هم که بار دیگر اردویی شروع شود، زمان جام ملتهای آسیا فرا می رسد و بچه ها اصلا ایران نیستند که بخواهند جایی از دعوای سیاسی قرار بگیرند.
آنها با همه دلخوری‌های‌شان خیلی هوشمندانه سکوت کرده اند و بزرگترهای تیم ملی میان بازیکنان بسیار هوشمندانه این استراتژی را برای کل تیم در نظر گرفته اند.