استیون هاوکینگ، یکی از بزرگ‌ترین دانشمندان معاصر، صبح امروز در سن ۷۶ سالگی، در خانه‌ی شخصی خود در شهر کمبریج درگذشت. بیانیه‌ی یکی از سخن‌گویان خانواده‌ی این فیزیکدان مطرح در خصوص مرگ وی، بدین شرح است:

هاوکینگ در تاریخ ۸ ژانویه‌ی ۱۹۴۲ در آکسفورد انگلستان متولد شد. از مهم‌ترین آثار هاوکینگ می‌توان به همکاری او با راجر پن‌رز در زمینه‌ی تکینگی‌های گرانشی، پیش‌بینی گسیل‌ شدن تشعشع جسم سیاه از سیاه‌چاله‌ها و کتاب پُرفروش «تاریخچه‌ی مختصر زمان» اشاره کرد. کتاب یادشده با هدف معرفی مفاهیم کلیدی کیهانی به افراد عادی نگاشته شده و طی ۲۰ سال اخیر، ۱۰ میلیون نسخه از آن به فروش رسیده است.

در سال ۱۹۶۳ و درحالی‌که هاوکینگ تنها ۲۱ سال سن داشت، مشخص شد او به بیماری ALS در نورون‌های حرکتی خود مبتلا است، این بیماری به‌تدریج هاوکینگ را فلج کرد و او را محصور به ویلچر ساخت، در سال ۱۹۸۵، عمل جراحی نای‌شکافی، صدای پروفسور هاوکینگ را نیز از وی گرفت؛ اما او به کمک سیستم کامپیوتری خود، کماکان به پیشروی در حوزه‌ی خود ادامه داد و یک چهره‌ی سرشناس باقی ماند.

هاوکینگ زمانی با اعلام اینکه وضعیت او، فرصتی در اختیارش قرار داد تا به مسائل فیز یک بیاندیشد، گفت:

پروفسور هاوکینگ نه‌تنها مدتی طولانی‌تر از آنچه تصور می‌شد، به زندگی ادامه داد؛ بلکه به بالاترین نقطه از حوزه‌ی فعالیت خود نیز دست یافت و به یک شخصیت مشهور بدل شد. او در مجموعه‌ی «سیمپسون‌ها» حضور پیدا کرد و فیلم «تئوری همه‌چیز» از زندگی او ساخته شد؛ فیلمی که در آن ادی ردماین، بازیگر سرشناس در نقش پروفسور هاوکینگ حضور پیدا کرد و برنده‌ی جایزه‌ی اسکار بهترین بازیگر مرد شد.

لوسی، رابرت و تیم، فرزندان پروفسور هاوکینگ، طی بیانیه‌ای در خصوص مرگ وی چنین گفتند: