هر چند سال یک بار، داستانی منتشر می‌شود که ادعا می‌کند کارشناسان بالاخره معمای مثلث برمودا را حل کردند. شاید این ابرهای ۶ ضلعی هستند که مانند بمب‌های هوایی عمل می‌کنند یا اینکه امواج سرکش و یا شاید هم گرداب‌های متلاطم موجب ناپدیدشدن کشتی‌ها می‌شوند. اما تمام این راه‌حل‌ها مشکلی بزرگ به‌همراه خود دارند: مثلث برمودا در واقع اصلا وجود ندارد و رازی هم برای کشف کردن نیست. علی‌رغم داستان‌هایی که ممکن است به گوش شما هم خورده باشد، در این منطقه حوادث هواپیمایی و غرق شدگی کشتی بیشتری نسبت به مناطق دیگر وجود ندارد. نام مثلث برمودا از منطقه‌ای در اقیانوس اطلس که در میان فلوریدا، جزیره‌ی برمودا و پورتوریکو محصور شده است، گرفته شده و نخستین بار در دهه‌ی ۱۹۵۰ بود که روزنامه‌نگاری به نام ادوارد ون‌وینکل‌جونز  با انتشار داستانی در مورد کشتی‌ها و هواپیماهای زیادی که در این منطقه ناپدید شده بودند، موجب جلب توجه مردم به این منطقه شد.

این ایده در دهه‌ی ۱۹۷۰ به‌شدت رواج پیدا کرد. در سال ۱۹۷۴ چارلز برلیتز با چاپ کتابی با عنوان مثلث برمودا که پر فروش‌ترین کتاب سال شد، هر کسی را در مورد وجود اشیاء ناشناس پرنده (مثل بشقاب پرنده‌ها) یا امواج عظیم و سرکش که این منطقه را فرا گرفته بودند، به شک انداخت.

اما مشکل اینجا بود که کسی در مورد حقیقت ادعای ناپدید شدن هواپیماها و کشتی‌ها در این منطقه جستجو نکرد. چند سال بعد روزنامه‌نگار دیگری به نام لری کوشه متوجه شد که اصلا معمایی برای حل کردن وجود ندارد. ناپدید شدن اسرارآمیزی که موجب هراس مردم می‌شد، یا گزارشی اشتباه و یا ساختگی بود.

بنیامین رادفورد در سال ۲۰۱۲ برای Live Science توضیح داد که:

البته قایق‌ها و کشتی‌های حقیقی وجود دارند که در این منطقه ناپدید شده‌اند اما با فرض عبور و مرور مکرر انواع مختلف کشتی‌ها و هواپیماها و وجود جریان‌های گلف استریم و طوفان در این منطقه، چیز عجیبی نیست. کوشه در سال ۱۹۷۵، کتابی با عنوان «معمای مثلث برمودا حل شد» منتشر کرد؛ اما علی‌رغم متقاعد کردن برخی از معتقدان قبلی، افسانه‌ی مثلث برمودا همچنان باقی ماند و کسی نمی‌داند که تا چه زمانی ادامه داشته باشد.