مدار نوسان ساز یا اسیلاتور ساده

مدار نوسان ساز یا اسیلاتور ساده

همچنین اسیلاتور مداری است که پس از طی مدت زمان کوتاهی پس از اتصال تغذیه مستقیم،

به نوسان پایدار می‌رسد. اسیلاتورها در ابتدا با استفاده از بازخورد مثبت ناپایدار شده و دامنه

نوسان رو به افزایش می رود. اما در دامنه‌ای معین این افزایش دامنه متوقف شده و نوسان‌ساز

در آن دامنه شروع به نوسان می‌کند.

-یک اسیلاتور بایستی دارای بازخورد مثبت برای افزایش دامنه نوسانات باشد.

نحوه کارکرد اسیلاتور کریستالی

یک اسیلاتور می‌بایست پس از رسیدن به دامنه نهایی از ناپایدار شدن نوسانات جلوگیری کند؛

و با آن دامنه به نوسانات خود ادامه دهد. این امر از طرق مختلفی قابل دستیابی است.

برای مثال استفاده از خاصیت بهره ترانزیستور که در آن با افزایش دامنه سیگنال اعمالی

به بیس ترانزیستور، بهره تقویتی ترانزیستور کاهش می‌یابد و به جای تقویت، تضعیف صورت می‌گیرد.

بهره متغیر ترانزیستور با پارامتر {\displaystyle G(x)} G(x) نشان داده می‌شود و با سیگنال اعمالی به

بیس ترانزیستور رابطه معکوس دارد. به طور کلی در مدارات نوسان ساز، قسمت اصلی مدار که

وظیفه اش ساختن نوسان می باشد یا شامل سیم پیچ و خازن می باشد (lc) و یا شامل

کریستال است که فرکانس نوسان سازهای کریستالی دقیق تر و ثابت تر هستند.