موتور الکتریکی نوعی دستگاه است که انرژی الکتریکی را با استفاده از میان کنش بین میدان

مغناطیسی و جریان در سیم پیچی به انرژی مکانیکی تبدیل می کند تا در موتور تولید نیرو کند.

اگر ما این فرآیند را برعکس کنیم انرژی مکانیکی به انرژی الکتریکی تبدیل می شود که این فرآیند

را ژنراتورها انجام می دهند. الکترومغناطیس اصلی ترین پدیده ای است که توسط موتورها مورد

استفاده قرار می گیرد.

بخش های اصلی موتور:

روتور:
روتور بخش متحرک و مهم موتور الکتریکی است که شفت را می چرخاند تا انرژی مکانیکی تولید کند.

استاتور:
بخش ساکن موتور استاتور نامیده می شود که سیم پیچی مختصر و یک آهن ربای ثابت دارد.

هسته اصلی آن از صفحات یا ورقه های فلزی مختلفی تشکیل شده است که هدررفت انرژی را به حداقل می رساند.

فاصله هوایی
یک فاصله جزئی بین استاتور و روتور در موتور وجود دارد که اصطلاحا «فاصله هوایی» نامیده می شود.

این فاصله باید بین استاتور و روتور وجود داشته باشد ولی در عین حال لازم است که این فاصله کمترین

میزان ممکن باشد که در غیر این صورت در عملکرد مناسب موتور تاثیر منفی خواهد گذاشت.

کموتاتور
کموتاتور به صورت پایه ای مرتبط با فرآیند تغییر ورودی به موتور DC عمل می کند. کموتاتور از حلقه های

لغزانی تشکیل شده اند که نسبت به یکدیگر و شفت عایق هستند.

می توان گفت انواع مختلفی از موتور وجود دارند که هر کدام به نوبه خود از اهمیت خاصی برخوردار هستند.

انواع موتور و اهمیت آن ها:

همان طور که می دانید امروزه انواع مختلفی از موتور وجود دارد .

در صنایع ما حدود ۷۰ درصد از این انرژی ها توسط موتورها مورد استفاده قرار می گیرد و

نسبت زیادی از این انرژی ها هم تلف می شود. با کاهش دادن این اتلاف انرژی کمپانی ها

نه تنها به محیط زیست کمک می کنند بلکه هزینه ها را کاهش می دهند و کارآیی را افزایش می دهند.۳

نسبت بین خروجی و ورودی موتور کارآیی موتور نامیده می شود که با نماد «ŋ» نشان داده می شود

و به % بیان می شود. این فاکتوری است که به ما در زمینه کارآیی موتور اطلاعاتی می دهد و در واقع

نسبت بین نیروی ورودی و خروجی به موتور است و به صورت فرمول زیر بیان می شود:

Motor Eff = Motor Output Power / Motor Input Power
کارآیی موتور = نیروی خروجی موتور / نیروی ورودی موتور

کارآیی موتور با علامت اتا (ŋ) به نمایش در می آید.

Efficiency = η = (Output / Input) x 100
کارآیی= ŋ= (خروجی/ ورودی) × ۱۰۰
یا
Efficiency = η = Input – Losses / Input
کارآیی= ŋ= ورودی – هدررفت / ورودی
یا
Efficiency = η = Output / Output + Losses
کارآیی= ŋ= خروجی/ خروجی + هدررفت

دستگاهی بدون هدررفت انرژی وجود دارد.

بنابراین میزان خروجی یک دستگاه همیشه کمتر از میزان ورودی آن خواهد بود یعنی:

خروجی= ورودی – هدررفت

و یا به عبارت دیگر :

ورودی= خروجی + هدررفت

منبع : آلینداس